Kleine wolletjes

Wat hebben we er weer naar uitgekeken: de lammertijd! Zo eind februari, begin maart is het ieder jaar weer iets waar we zo intens van genieten. Het moment dat we over het eiland rijden en we ze zien: kleine lieve wolletjes dartelend in de wei. Na de eerste volgen er al snel meer. Over het hele eiland komen de weitjes en stukjes land vol te staan. Hier bij de dijk aan zee staan ze ook al eventjes en dat is voor ons wel en hele mooie combinatie: lammetjes en de zee samen! Of ook dichtbij huis, bij de kerk aan de eind van de steeg. Een rondje over de Hoge Berg met z'n prachtige tuunwallen en schapenboetjes met overal nieuw leven. Nog even een wandeling als de zon bijna ondergaat en dan dit plaatje: 

Maar hoe leuk het ook is ze over het eiland te zien, ons hart maakt echt een sprongetje als we weer een berichtje van de schapenboerin krijgen dat we weer twee logeetjes op mogen halen. Maandag was het weer zover en haalden we ze op met de auto. Wat een prachtige beestjes weer en nog zo klein! Zodra ze in de tuin staan, beginnen ze te ontdekken en krijgen ze hun eerste flesje.

Dit jaar alweer voor het zesde jaar, maar het blijft zo mooi en bijzonder! Gewoon vanaf de bank zien hoe ze dartelen en rond springen, hoe ze genieten van het zonnetje. Elke keer weer anders met een eigen karakter en zo snel gehecht aan ons. Prachtig om ze te zien groeien. Iedereen die langs komt en met ons mee geniet, wat is dat leuk om te zien!

En niet de vergeten de kwispelende staartjes als ze het flesje drinken, dat is zo'n leuk gezicht. Ze hebben een fijn plekje in de tuin met onder de overkapping hebben ze een fijn plekje met stro om te slapen. Wat is het fijn dat ze er weer zijn!