Wist je dat...

 - Deze blog afgelopen week voor de 20.000e keer werd gelezen! Wie had dat kunnen denken toen we er 6 jaar geleden mee begonnen! Het blijft leuk met jullie te delen en we zijn blij dat het nog steeds zo enthousiast gelezen wordt!

- Onze Joas afgelopen weekend winterkampioen werd met zijn voetbalteam. Super knap omdat ze voor het eerst meedoen met een competitie tegen teams aan de overkant, na een paar jaar alleen wedstrijden tegen teams op het eiland. Ze spelen 1e klasse, een hoog niveau dus dat is een mooie prestatie. Maar vooral mooi dat het een gezellige vriendengroep is die afgelopen weekend de overwinning vierden met een gezellige middag samen zwemmen en bowlen.

- We ook dit jaar weer een peperkoekhuisje maakte onder leiding van (tante) Lenneke. Zij leerde het ons na een aantal jaren in Noorwegen te hebben gewoond. Ieder jaar verbeteren we het recept en de aanpak en dit jaar was het weer zo gezellig om te doen.

Met een mooi resultaat! Hij staat gezellig op tafel en ruikt ontzettend lekker!

- Onze Jael nog steeds twee keer in de week de Texelse courant rond brengt in ons dorp Oudeschild. En al is het soms door weer en wind, nog bijna elke keer komt ze terug met prachtige foto's die ze onderweg maakt van de lucht, mooie vogeltjes en wat ze nog meer tegenkomt. Het baantje past nog steeds goed bij haar; ze is graag buiten en houdt van de natuur.

- We morgen weer Ouwe Sunderklaas vieren. Een ontzettend gezellig feest waarbij zowel kinderen als volwassenen stukjes speulen (spelen) die te maken hebben met wat er het afgelopen jaar op het eiland gebeurd is. In de verschillende dorpshuizen, maar ook op straat en in de huiskamers kun je de stukjes zien. Er is natuurlijk een jury en er wordt veel gelachen.

Wil je het eens meemaken? Je bent welkom!

- Over spelen gesproken...inmiddels is hij al weer naar Spanje vertrokken, maar we mochten Sinterklaas de afgelopen tijd een aantal keer helpen. Wat was dat leuk om te doen! David had z'n jongleerballen mee en net als in Peru weer een hele boel kinderen om hem heen.

- We ook de afgelopen week weer genoten van mooie wandelingen op ons eiland. Het is nog elke keer een prachtig kado de zee te zien, door de bossen te wandelen of een mooi nieuw stuk natuur te ontdekken. Het maakt ons dankbaar!

- Dit inmiddels blog 141 is die we schrijven, maar het vast niet de laatste zal zijn. We zijn aan het kijken of we alle blogs kunnen uitprinten om er met de foto's een mooi boekje van te maken. Het is voor onszelf en de kinderen een leuke herinnering en regelmatig lezen we terug naar vorige jaren. Dus op naar de volgende blog! 

Peru

Het is alweer even geleden dat David een telefoontje kreeg met de vraag: 'Zou je met een Compassionreis mee willen naar Peru? Al sinds we getrouwd zijn sponsoren we een kindje via deze organisatie. Compassion is een christelijke organisatie die wereldwijd kinderen de kans geeft op een leven zonder armoede. Hun prachtige missionstatement luidt: 'Bevrijd kinderen van armoede in Jezus naam'. We volgen de organisatie al langer en zijn vanuit de gemeente op Texel betrokken bij verschillende projecten en acties zoals de Muskathlon at home. In de koffiezaal van de kerk hangt een wereldkaart met daarop alle foto's van kinderen die binnen de gemeente gesponsord worden.
Het zou een visiereis worden, samen met een aantal andere voorgangers. David hoefde er eigenlijk niet lang over na te denken; als je zo'n mooie kans krijgt moet je dat doen!
De voorbereidingen begonnen, de data werden bekend. David bezocht een informatieavond waar hij de andere reisgenoten kon ontmoeten. Er werd een koffer ingepakt vol moet spullen om uit te delen en op een vroege maandagmorgen namen we de eerste boot naar Schiphol. We namen afscheid en David vertrok met het vliegtuig naar Lima, de hoofdstad van Peru. Hoewel David vooraf veel had gelezen over het land, de cultuur en informatie gekregen van Compassion,  is het toch zo anders dan je je kan voorstellen als je daadwerkelijk bent. Lima is een stad met ruim 11 miljoen inwoners en er is een groot verschil tussen rijk en arm. 

Er was een welkom op het hoofdkantoor van Compassion en en werden verschillende projecten bezocht. Het maakte diepe indruk nu eens met eigen ogen te zien wat er gedaan wordt en hoe hard dit nodig is. Na een paar dagen in Lima vlogen ze door naar Cusco, een stad in het Andes gebergte op ruim 3300 meter hoogte. Een totaal andere omgeving en ook even wennen aan de hoogte. Hier bezochten ze verschillende bergdorpjes met kerken, jonge voorgangers en projecten. Indrukwekkend om te zien en mee te maken.
De verhalen van de kinderen en de gezinnen. Maar ook van volwassenen, die toen ze kind waren in een Compassionproject zaten en konden vertellen hoe dit hun leven tot de dag van vandaag had veranderd. Overal waar ze kwamen werden ze met open armen ontvangen.

Er was vooraf gevraagd het een en ander mee te nemen om uit te delen. David had rugzakjes met spullen voor de kinderen. 
Joas had samen met David twee voetballen gekocht die ook mee gingen in de koffer, met een pompje om daar op te blazen. De jongens die de voetballen kregen waren er zo blij mee. Wat was het mooi voor Joas om te zien hoe rijk je bent als je mag geven.

David had z'n jongleerballetjes mee, waar de kinderen enthousiast op reageerden. Ook had hij een grote zak met ballonnen mee om figuren van te maken. Zo kon hij veel kinderen blij maken.
Wanneer ze op huisbezoek gingen namen ze een grote ton met allerlei etenswaren mee voor de familie.

Aan het eind van de reis kregen ze nog de mooie kans om Machu Picchu te bezoeken. Een ruinestad van de Inca's op een bergtop in de Andes, uitgekozen tot een van de 7 wereldwonderen.
Een hele mooie belevenis.

David mag terugkijken op een hele bijzondere reis. Het zal nog tijd nog hebben om alles te laten landen. Er is zoveel gezien, gezegd en gedaan. Het maakte indruk dat, hoewel hij dacht te gaan om uit te delen en te bemoedigen, hij bemoedigd mocht worden en met een koffer vol kadootjes en bovenal zegeningen thuis kwam. Deze mensen zijn vaak zo arm, maar geven met een groot hart.
Afgelopen zondag mocht hij al kort wat delen in de gemeente en aanstaande zondag is er een speciale Compassiondienst waarbij er gekeken wordt naar het prachtige werk van deze organisatie en David nog wat dieper zal ingaan op zijn ervaringen.
We bidden dat God het werk zal zegenen en dat er nog meer kinderen mogen worden bevrijdt uit armoede in Jezus naam!

Zie ginds komt de reddingsboot

Dit weekend was het weer zover: Sinterklaas kwam aan op ons eiland. En net als andere jaren maakten ze er weer een feestje van.

Zaterdag was de intocht in de haven van Oudeschild. Voor Joas extra bijzonder want hij werd die dag alweer 12 jaar. Helaas had de Sint niet het Spaanse zonnetje meegenomen maar dat kon de pret niet drukken. 

Zondagmiddag was het opnieuw feest. Sinterklaas kwam aan op het puntje van het eiland; in de Cocksdorp. Bij strandpaviljoen Kaap Noord (paal 33) waar ook de boot naar Vlieland vertrekt. We hadden gelukkig mooi weer en verzamelden met elkaar op het strand. Wat een geweldige plek om de Sint en z'n pieten op te wachten. En ja hoor daar kwam hij, op een echte reddingsboot, vanaf de vuurtoren.

We hadden een hele gezellige middag elkaar. Zowel de kinderen, de tieners als de volwassenen genoten van de leuke band, de Pieten en Sinterklaas. Wat een toffe plek, zo in de duinen en aan zee met prachtig uitzicht. 

Het was een mooi Sinterklaas feest en dan te bedenken dat er nog wat Sinterklaasfeestjes komen. Op Texel weten ze wel hoe je een feestje viert! Naast de gezamenlijke intocht in de haven heeft elk dorp zn eigen intocht, is er een speciaal Pietendorp waar je kunt kijken en allerlei activiteiten zijn. Op school is er feest, op de tienerclub en natuurlijk pakjesavond met de familie. Daarnaast is er in Oudeschild de toffe traditie dat in het weekend voor pakjesavond alle kinderen thuis bezoek krijgen van Pieten. Dat is toch wel echt het leuke van een klein dorp. En al worden onze kinderen best groot, eigenlijk vinden ze het Sinterklaasfeest nog heel leuk. Net als wij natuurlijk! Je bent er nooit te oud voor...ook niet voor je schoen zetten, dus dat deden we ook dit weekend. We kijken met veel plezier terug! 

Texel in het donker

Wanneer mensen ons vragen wat we het mooiste vinden aan Texel en het wonen op een eiland is een van de dingen die we noemen dat het donker is. Vreemd misschien, want juist met licht zie je de meest mooie dingen en heeft het eiland zoveel bijzonders te bieden. Toch is het donker iets waar we echt enorm van kunnen genieten. De eerste keer dat ik 's avonds terug fietste uit den Burg naar Oudeschild snapte ik de functie van m'n koplamp heel goed. Altijd gedacht dat het alleen was zodat andere weggebruikers me konden zien. Nu was de koplamp het enige lichtje dat me over de landweggetjes naar m'n huis bracht met boven m'n hoofd de prachtige sterrenhemel. Ik wist niet wat ik meemaakte, zo anders dan ik gewend was.

De nachtelijke duisternis is zelfs een van de kernwaarden van het eiland. Het is uniek in Nederland en helaas bijna nergens meer te vinden terwijl het van groot belang is voor zowel mens als natuur. Het eiland ligt ver weg van drukke en verlichte gebieden en op het eiland zelf is weinig straatverlichting te vinden. Alleen in de dorpen, maar ook daar is het beperkt. Op Texel is het in de nacht zelfs echt donker omdat alle straatverlichting overal uitgaat. 

Je kunt daardoor bij helder weer niet alleen ontelbare sterren maar ook de melkweg schitterend zien.

Nu het wat vroeger donker is, is het prachtig om 's avonds nog even te wandelen en de sterren te zien. Of samen op de fiets, met weer alleen de koplamp als lichtje over het schelpenpaadje met het licht van de vuurtoren in de verte dat je ook hier in Oudeschild goed kunt zien. 

David heeft afgelopen zomer een aantal keer in z'n speciale hangmat geslapen om te genieten van de prachtige sterrenhemel. Het is niet alleen donker maar ook echt stil...zo fijn.

Laatst was er een melding dat er kans was op het Noorderlicht, wat hier af en toe ook te zien is. Natuurlijk besloten we met z'n vieren op avontuur te gaan. In de auto, het dorp uit waar nog lichtjes waren, door het bos en de duinen waar het echt aardedonker was, op weg naar het strand. Toen we de auto parkeerden bij het strand en de lichten uit deden was er nergens meer licht te zien. Je zag nauwelijks iets, maar het was prachtig met elkaar de weg te zoeken naar het strand. De lucht was prachtig, helaas was het Noorderlicht niet echt goed te zien, maar wel een prachtige gloed met een aparte kleur. Er kwamen wel mooie foto's voorbij die avond van het Noorderlicht vanaf het eiland. Wat voelden we ons rijk en dankbaar toen we in het donker terug reden en ons weer opnieuw realiseerden dat we op een hele bijzondere plek mogen wonen.

Dit weekend genoten we door al het donker extra van de prachtige lampionnen die vanwege Sint Maarten bij ons aan de deur kwamen. Allemaal zelfgemaakt door de kinderen op school. De hele avond kwamen er kinderen liedjes zingen. Net als andere jaren versierden we het huis, gelijk ook mooi voor de komende donkere maanden. Het blijft een prachtig gezicht zo in het steegje. Maar niet alleen wij versierden het huis, overal stonden kaarsjes en gezellige lichtjes in het dorp.

We leven weer toe naar Advent, de komst van Gods licht naar deze wereld. Als we in de wereld kijken zien we hoe hard Gods licht nodig is op zoveel plekken waar het donker is. Maar ook in ons eigen leven ervaren we dat we niet zonder Zijn Licht kunnen leven. 

Windfestival

Ook als de zomer voorbij is, wordt er vrijwel ieder weekend wel iets georganiseerd op Texel. Dit weekend was het weer tijd voor het windfestival dat meerdere keren per jaar georganiseerd wordt. Vanaf paal 19 tm paal 21 (dat is dus 2 kilometer want elke paal staat voor het aantal kilometers) zijn er prachtige vliegers te vinden. Vliegers in allerlei kleuren, hele grote, bijzondere vormen zoals dieren of bekende stripfiguren. 

Natuurlijk gingen we hier even langs om te kijken. Gelukkig was er genoeg wind. Er zijn nog steeds mensen die denken dat het op Texel altijd waait, maar er zijn regelmatig windstille dagen. Als het waait staat er aan zee natuurlijk net iets meer wind. Dat heeft ook als voordeel dat de bewolking vaak wegtrekt en we hier de meeste zonuren van Nederland hebben. Deze zondag stond er genoeg wind om de vliegers de lucht in te laten.

Het is prachtig om te zien hoe de vliegers dansen in de wind en zeker als ze dichterbij komen, zie je goed hoe groot ze zijn. Joas stond naast dolfijnen, de kleinere vliegers die er waren en die waren al zo groot!

Je blijft foto's maken, zoveel moois is er te zien. In de zomermaanden juli en augustus wordt er elke dinsdag avond gevliegerd bij Paal 17. Ook daar zijn prachtige vliegers te vinden. Het volgende windfestival zal in het voorjaar zijn. En voor de echte waaghalzen is er altijd nog het paragliden vanaf de duinen zoals we laatst zagen. Prachtig om te zien! Zelf vliegeren blijft ook altijd leuk. Al die activiteiten bij de zee, het blijft genieten. 

Bokkentocht

Toen we hier net woonden kregen we de uitnodiging om mee te gaan naar de bokkentocht in Oosterend. De bokkentocht, wat is dat? Ieder jaar in oktober wordt de Strender bokkentocht gehouden, Strender is een andere benaming voor het dorp Oosterend dat net als ons dorp gelegen aan de kant van de Waddenzee. Oosterend is een schilderachtig mooi plaatsje met prachtige huizen en een gezellige dorpskern rondom de kerk. 

In de verschillende cafeetjes en restaurantjes zijn tijdens de bokkentocht de nieuw uitgekomen bokbieren te proeven. Bieren uit heel Nederland en soms ook daarbuiten. Het gezellige van deze tocht is dat je wandelt van cafeetje naar cafeetje en er naast de proeverij ook allerlei lekkere  hapjes te eten zijn.  Inmiddels al een paar keer meegeweest, gingen we natuurlijk ook dit jaar weer mee. We hadden een gezellige grote groep. 

Iedereen krijgt een kaart met daarop wat er allemaal te proeven is. Je kunt bijhouden hoe de smaak is en scores geven. Dit jaar stonden er 4 biertjes op van 4 verschillende brouwerijen op ons eiland. Iedereen is wel bekend met de brouwerij Texels, maar ook de andere 3 brouwerijen zijn top. Ze winnen regelmatig verschillende internationale prijzen. 

We genoten van een gezellige middag en avond. Het dorpje werd extra sfeervol toen het donker werd en overal de gezellige lichtjes branden. Inmiddels is de bokkentocht binnen onze vrienden en familie een bekend evenement en zijn er al aardig wat mensen een keertje mee geweest. Je bent welkom om ook eens mee te gaan! Ook als je niet van bier houdt, het is echt heel gezellig met elkaar!