Peru

Het is alweer even geleden dat David een telefoontje kreeg met de vraag: 'Zou je met een Compassionreis mee willen naar Peru? Al sinds we getrouwd zijn sponsoren we een kindje via deze organisatie. Compassion is een christelijke organisatie die wereldwijd kinderen de kans geeft op een leven zonder armoede. Hun prachtige missionstatement luidt: 'Bevrijd kinderen van armoede in Jezus naam'. We volgen de organisatie al langer en zijn vanuit de gemeente op Texel betrokken bij verschillende projecten en acties zoals de Muskathlon at home. In de koffiezaal van de kerk hangt een wereldkaart met daarop alle foto's van kinderen die binnen de gemeente gesponsord worden.
Het zou een visiereis worden, samen met een aantal andere voorgangers. David hoefde er eigenlijk niet lang over na te denken; als je zo'n mooie kans krijgt moet je dat doen!
De voorbereidingen begonnen, de data werden bekend. David bezocht een informatieavond waar hij de andere reisgenoten kon ontmoeten. Er werd een koffer ingepakt vol moet spullen om uit te delen en op een vroege maandagmorgen namen we de eerste boot naar Schiphol. We namen afscheid en David vertrok met het vliegtuig naar Lima, de hoofdstad van Peru. Hoewel David vooraf veel had gelezen over het land, de cultuur en informatie gekregen van Compassion,  is het toch zo anders dan je je kan voorstellen als je daadwerkelijk bent. Lima is een stad met ruim 11 miljoen inwoners en er is een groot verschil tussen rijk en arm. 

Er was een welkom op het hoofdkantoor van Compassion en en werden verschillende projecten bezocht. Het maakte diepe indruk nu eens met eigen ogen te zien wat er gedaan wordt en hoe hard dit nodig is. Na een paar dagen in Lima vlogen ze door naar Cusco, een stad in het Andes gebergte op ruim 3300 meter hoogte. Een totaal andere omgeving en ook even wennen aan de hoogte. Hier bezochten ze verschillende bergdorpjes met kerken, jonge voorgangers en projecten. Indrukwekkend om te zien en mee te maken.
De verhalen van de kinderen en de gezinnen. Maar ook van volwassenen, die toen ze kind waren in een Compassionproject zaten en konden vertellen hoe dit hun leven tot de dag van vandaag had veranderd. Overal waar ze kwamen werden ze met open armen ontvangen.

Er was vooraf gevraagd het een en ander mee te nemen om uit te delen. David had rugzakjes met spullen voor de kinderen. 
Joas had samen met David twee voetballen gekocht die ook mee gingen in de koffer, met een pompje om daar op te blazen. De jongens die de voetballen kregen waren er zo blij mee. Wat was het mooi voor Joas om te zien hoe rijk je bent als je mag geven.

David had z'n jongleerballetjes mee, waar de kinderen enthousiast op reageerden. Ook had hij een grote zak met ballonnen mee om figuren van te maken. Zo kon hij veel kinderen blij maken.
Wanneer ze op huisbezoek gingen namen ze een grote ton met allerlei etenswaren mee voor de familie.

Aan het eind van de reis kregen ze nog de mooie kans om Machu Picchu te bezoeken. Een ruinestad van de Inca's op een bergtop in de Andes, uitgekozen tot een van de 7 wereldwonderen.
Een hele mooie belevenis.

David mag terugkijken op een hele bijzondere reis. Het zal nog tijd nog hebben om alles te laten landen. Er is zoveel gezien, gezegd en gedaan. Het maakte indruk dat, hoewel hij dacht te gaan om uit te delen en te bemoedigen, hij bemoedigd mocht worden en met een koffer vol kadootjes en bovenal zegeningen thuis kwam. Deze mensen zijn vaak zo arm, maar geven met een groot hart.
Afgelopen zondag mocht hij al kort wat delen in de gemeente en aanstaande zondag is er een speciale Compassiondienst waarbij er gekeken wordt naar het prachtige werk van deze organisatie en David nog wat dieper zal ingaan op zijn ervaringen.
We bidden dat God het werk zal zegenen en dat er nog meer kinderen mogen worden bevrijdt uit armoede in Jezus naam!