samen als gezin op de boot terug van Texel.
We keken terug op een fijn weekendje Texel.
David had die zondagmorgen gesproken in de gemeente en na de dienst
hadden we een fijn gesprek met Thomas en Marleen
in de tuin van hun huis.
We spraken over de gemeente, de zoektocht naar een nieuwe voorganger,
het leven op Texel...
We begonnen hardop na te denken,
te dromen, te verlangen...
Maar wie had gedacht dat we precies een jaar later hier op Texel zouden zitten!
Diezelfde avond nog stuurden we een mail naar
de oudstenraad van de baptistengemeente
waarin we ons verlangen uitspraken om met elkaar
in gesprek te gaan
over de vraag of Texel misschien de plek mocht zijn waar we God mochten dienen.
Wat volgde was een spannend periode vol vragen...maar wat mooi om juist in deze periode,
waarin we zoveel zekerheden moesten loslaten, Gods hand te zien!
Uiteindelijk is Hij diegene die ons geroepen heeft, degene die ons leven wil leiden
en ook nu nog stap voor stap met ons meegaat!
Samen met Hem durven we het aan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten