woensdag 1 augustus 2018
Twee nieuwe Texelaars
Afgelopen vrijdag was een bijzondere dag. Onze lieve (schoon)vader en (schoon)moeder verhuisden naar Texel!
Ze kregen de sleutel van een prachtig huis in de Cocksdorp.
Het maakt ons opnieuw enorm dankbaar!
Toen we ruim een jaar geleden alles achter ons moesten laten en het nieuwe avontuur tegemoet gingen, was het achterlaten van mensen wel het moeilijkste...
Mijn ouders nu weer dichtbij krijgen is een prachtig kado! Niet in de laatste plaats voor Jael en Joas die vast veel gaan genieten van opa en oma in de buurt.
Al sinds ik klein ben vertelden mijn ouders dat, als ze eenmaal richting pensioen zouden gaan, ze graag weg wilde uit de drukte van de randstad en wilden wonen op een plek met meer ruimte en natuur. Ook is de liefde voor de Waddeneilanden ons als kinderen al met de paplepel ingegoten. Nu mijn broertje als laatste kind weggaat uit Zwijndrecht en mijn ouders alle kinderen ver weg hebben wonen was de beslissing snel gemaakt.
Net als wij waren ze verliefd geworden op het eiland Texel, de natuur, de rust, de cultuur en de mensen.
Afgelopen vrijdag verwelkomde we mijn ouders met een dikke knuffel en tranen van dankbaarheid en...een speciaal kado!
Aan de vlaggenmast in hun voortuin werd de Texelse vlag gehesen die mooi mocht wapperen in de Texelse wind!
Welkom thuis papa en mama!
maandag 18 juni 2018
Dorpskrant
David werd gevraagd een stukje te schrijven over het werk dat hij doet als voorganger. Voor veel mensen een niet zo bekend beroep.
Onder het kopje `Werk in uitvoering´ schreef hij het volgende stukje.
Wat een leuke reacties kwamen erop en wat een mooie manier om ons voor te mogen stellen!
Werk in Uitvoering
Toen we
vorig jaar als gezin plannen maakten om van Hendrik Ido Ambacht naar Texel te
verhuizen, hadden we niet gedacht dat we in zo’n prachtig historisch vissershuisje
in de Kerkesteeg zouden komen te wonen.
Veel
mensen vragen of het toeval is dat ik als voorganger een huis in de Kerkesteeg op
nummer 1 heb gekocht, vlakbij het schilderachtige witte Zeemanskerkje. Ik moet
dan allereerst uitleggen dat ik geen dominee ben van de Zeemanskerk. En of het
toeval is dat een voorganger in de Kerkesteeg woont weet ik niet, maar
wat ik wel weet is dat we ons erg op ons plekje voelen in Oudeschild. Aangezien
ik voorganger ben van de Baptisten Gemeente in Den Burg, is het erg fijn om na
een dag werken weer thuis te komen in het gezellige dorpje aan de Waddendijk.
Na mijn
middelbare school ben ik theologie gaan studeren in Leuven, de bruisende
studentenstad in Belgiƫ. Tijdens de opleiding theologie wordt je opgeleid om
predikant te worden. Maar na het afronden van mijn studie voelde ik me nog niet
geroepen om dit beroep uit te gaan oefenen. Ik ben toen gaan werken als
hulpverlener in de verslavingszorg. Dit uitdagende
werk heb ik elf jaar volgehouden. Omdat ik in die elf jaar ontzettend veel
geleerd heb en veel ervaring heb opgedaan in het werken met mensen van
verschillende achtergronden en met uiteenlopende problematieken, was ik er
klaar voor om een volgende stap te zetten. Als voorganger werk je immers ook met mensen,
die allemaal hun eigen unieke levensverhaal hebben.
Maar zo’n
stap zet je niet alleen. Ik, David Lodder, ben getrouwd met Rachel en we hebben
we twee kinderen; Jael is negen jaar en Joas is zes jaar oud. We hebben met
elkaar als gezin het besluit moeten nemen om afscheid te nemen van ons leventje
in de rumoerige Randstad om neer te strijken op het rustige Waddeneiland. Een
besluit dat soms best lastig was, maar tegelijkertijd bleef het avontuur lonken
en kunnen we nu zeggen dat we er zeker geen spijt van hebben. We genieten enorm
van ons leven hier in Oudeschild. We hebben ons vanaf het allereerste moment
welkom gevoeld door alle vriendelijke en oprechte mensen in Oudeschild. De
kinderen hebben het naar hun zin op de Bruinvis en we hebben voor het eerst
kennisgemaakt met de feestvreugde van Sint-Maarten en Ouwe Sunder.
Het nieuwe
leven op Texel is een geweldig avontuur voor ons als gezin, maar voor mij persoonlijk
als voorganger ook een inspirerende ontdekkingstocht. De Baptisten Gemeente is
namelijk de eerste kerk waar ik als voorganger werkzaam ben. Langzaam maar
zeker kom ik erachter wat het werk van een voorganger in de praktijk betekent.
Allereerst
ben je als voorganger eindverantwoordelijk
voor het reilen en zeilen in de kerkelijke gemeente. Samen met een groep leiders
bepalen we het beleid en de visie van de gemeente en proberen we dit zo goed
mogelijk handen en voeten te geven in het leven van alledag. Want voorganger
ben je niet alleen op zondag. Veel mensen hebben misschien wel dat beeld van
een dominee. Een dominee is een vrome godsdienstige man, die doordeweeks heel
de dag in zijn studeerkamertje de bijbel zit te lezen en dan op zondag vanaf een
preekgestoelte zijn gemeente streng toespreekt hoe ze zouden moeten leven.
Niets is
minder waar - hoewel de zondag weliswaar een belangrijke dag is, waar we als
gemeente bij elkaar komen en ik vanaf het podium de mensen een inspirerende
boodschap probeer te brengen - , bestaat de kern van mijn werk vooral uit
persoonlijke ontmoetingen met mensen.
Met een duur
woord wordt dat ook wel ‘Pastoraat’
genoemd. Dit komt van het Latijnse woord ‘pastor’
wat ‘herder’ betekent. Dit is natuurlijk
een prachtig beeld dat de meeste Texelaars wel begrijpen.
Als
voorganger ben je eigenlijk herder van een kudde schapen. Je houdt de kudde in
de gaten en zorgt voor je schapen. En wanneer er een schaapje verdwaald is, dan
zoek je het op. Wanneer een schaap gewond of ziek is, dan verzorg je het. En
als herder ben je steeds op zoek naar grazige groene weiden, waar je kudde tot
rust kan komen. Zo mag ik ook zorgdragen voor de mensen die bij de Baptisten
Gemeente zijn aangesloten en zoek ik mensen persoonlijk op om naast hen te
staan in het vaak weerbarstige leven.
De kerk is
geen gesloten gemeenschap, maar heet iedereen welkom, die nieuwsgierig is naar het
geloof. We zijn in januari ook weer gestart met de Alpha-cursus, waar we op een
eenvoudige manier uitleggen wat het christelijk geloof inhoudt en in gesprek
gaan met mensen die op zoek zijn naar de zin van het leven. En ook op
zondagochtend mogen we iedere keer weer gasten verwelkomen in onze diensten. Vaak
zijn dit toeristen, die gewend zijn om aan de overkant op zondag een kerk te
bezoeken, maar ook Texelaars komen regelmatig een kijkje nemen hoe de diensten
er bij ons aan toe gaan. Een veelgehoorde reactie is dat mensen zich welkom
voelen en vooral het vreugdevolle karakter van de diensten bijzonder vinden.
Al met al
kom ik genoeg uitdaging tegen in mijn nieuwe werk op Texel. Maar bovenal ben ik
dankbaar dat we op dit unieke plekje in Nederland mogen wonen in het mooiste
dorp met de naam Oudeschild! Zou het toeval zijn dat we in Oudeschild zijn
komen wonen?
Ik weet
het niet, maar wat ik wel weet is dat toen Jezus zo’n 2000 jaar geleden hier op
aarde rondwandelde, Hij ook in een vissersdorp heeft gewoond. Hij was bevriend
met vissers – Hij was een Fishermen
Friend. Hij ging niet in Jeruzalem wonen bij de vrome Schriftgeleerden,
maar Hij verbleef bij de ‘gewone’ mensen, omdat Hij juist die mensen bijzonder
vond. Ik ben blij dat wij niet in ‘het Jeruzalem van Texel’ een huis hebben
gevonden, maar dat we dichtbij de vissers mogen wonen. Dichtbij onze Oudeschildse
dorpsgenoten beginnen we ons steeds meer thuis te voelen op dit schitterende
eiland!
maandag 14 mei 2018
Live your dreams; don't dream your life
Toen we vorig jaar aan de kinderen vertelden over de verhuizing naar Texel gaven we Jael een boekje. In dit boekje kon ze schrijven wat ze leuk/moeilijk/spannend vond en de vragen die ze had. In dit boekje vonden we vorig jaar juni deze briefjes: Jael had een droom!
Nu bijna een jaar later is haar droom uitgekomen; afgelopen vakantie kwamen twee vriendinnen van haar vorige school logeren!
Wat hebben ze genoten van het eiland en van elkaar!
Voor Jael en ook voor ons een mooie bemoediging: blijf je dromen delen en ga ervoor om ze uit te laten komen!
Nu bijna een jaar later is haar droom uitgekomen; afgelopen vakantie kwamen twee vriendinnen van haar vorige school logeren!
Wat hebben ze genoten van het eiland en van elkaar!
Voor Jael en ook voor ons een mooie bemoediging: blijf je dromen delen en ga ervoor om ze uit te laten komen!
donderdag 26 april 2018
Trots!
26 april 2017: een bijzondere dag! We kregen de sleutel van ons huis op Texel! Wat waren we blij!
26 april 2018: Joas heeft vandaag zijn
A diploma gehaald! Wat zijn we trots op hem!
Bij het wennen aan Texel hoorde ook het wennen aan een nieuw zwembad en zwemles. Het heeft heel wat weken geduurd voordat Joas zonder tranen naar de zwemles ging. Maar toen hij eenmaal gewend was ging hij als een speer! Hij begon zwemles zelfs leuk te vinden, zeker toen hij naar het diepste badje mocht. Met sprongen ging hij vooruit en mocht na een paar lessen daar dus ook al afzwemmen!
Vandaag was het zover; we zaten langs het zwembad om hem aan te moedigen.
Toen het tijd was om de diploma's uit te delen en alle kinderen die afzwommen om de juffen heen stonden hadden ze nog wel 1 speciale mededeling: Joas Lodder had wel een hele goeie borst crawl laten zien! Dat was alle juffen opgevallen en moest echt even genoemd worden.
Wat zijn we trots op hem! Wonen op een eiland zonder zwemdiploma kan natuurlijk niet ;-)
26 april 2018: Joas heeft vandaag zijn
A diploma gehaald! Wat zijn we trots op hem!
Bij het wennen aan Texel hoorde ook het wennen aan een nieuw zwembad en zwemles. Het heeft heel wat weken geduurd voordat Joas zonder tranen naar de zwemles ging. Maar toen hij eenmaal gewend was ging hij als een speer! Hij begon zwemles zelfs leuk te vinden, zeker toen hij naar het diepste badje mocht. Met sprongen ging hij vooruit en mocht na een paar lessen daar dus ook al afzwemmen!
Vandaag was het zover; we zaten langs het zwembad om hem aan te moedigen.
Toen het tijd was om de diploma's uit te delen en alle kinderen die afzwommen om de juffen heen stonden hadden ze nog wel 1 speciale mededeling: Joas Lodder had wel een hele goeie borst crawl laten zien! Dat was alle juffen opgevallen en moest echt even genoemd worden.
Wat zijn we trots op hem! Wonen op een eiland zonder zwemdiploma kan natuurlijk niet ;-)
Optreden met het Oudeschilder Visserskoor
Afgelopen zaterdag was het zover.
Na weken van hard oefenen op school en in het dorpshuis mocht Jael met haar klas optreden met het Oudeschilder Visserskoor. Het hele dorpshuis zat vol enthousiaste mensen.
Wat hebben we genoten van de zeemansliederen en wat stond Jael te stralen!
Weer een stukje meer inburgeren hier in het prachtige vissersdorp met zo'n rijke geschiedenis en cultuur.
zondag 8 april 2018
Voorjaar op Texel!
's Morgens vroeg, als het morgenlicht onder de gordijnen probeert door te kruipen om ons wakker te maken, geniet ik van de stilte en de rust en het prachtige gezang van zoveel verschillende vogeltjes die het Texelse eiland rijk is.
Maar deze morgen hoor ik ook een ander geluid wat maakt dat ik niet kan blijven liggen en mijn bed uit spring!
Beneden gekomen staan ze al op me te wachten met hun blije koppies. Ze zijn zo blij me te zien! Ze begroeten me vol enthousiasme. Nee, niet Jael en Joas die liggen nog op bed...maar onze twee nieuwe krullige vriendjes!
Vrolijk klinkt het geblaat en ga ik aan de slag om twee warme flesjes pap te maken. Als ik naar buiten ga komen ze al aangerend en beginnen hun staartjes hard te kwispelen.
Als de flesjes op zijn en ik binnen op mn bank tevreden naar buiten kijk krijg ik een grote glimlach op mijn gezicht. Wie had dat gedacht: op Texel wonen en nu twee lammetjes in de tuin!
Op Texel zijn meer schapen dan mensen. Dit voorjaar verwachten ze 17.000 lammetjes!
Via mijn schoonzusje hoorde we van een schapenboerderij met veel lammetjes. Er zijn er ieder jaar die verstoten worden door hun moeder of van een drieling zijn en niet door de moeder gevoed kunnen worden en de fles nodig hebben.
Onze lammetjes hebben hun moeder verloren en nu 4 keer overdag een flesjes nodig.
Vrijdag voor de Pasen zijn ze gekomen en sindsdien zijn zowel wij als de kinderen veel in de tuin te vinden. Krulletje en Hoefje hebben we ze genoemd. Het is prachtig om ze te zien groeien. Als de kinderen uit school komen rennen ze als eerste de tuin in.
We genieten enorm van ze! Als ze iets groter zijn gaan ze weer terug naar de schapenboerderij maar tot die tijd genieten we van deze leuke logeetjes.
Maar deze morgen hoor ik ook een ander geluid wat maakt dat ik niet kan blijven liggen en mijn bed uit spring!
Beneden gekomen staan ze al op me te wachten met hun blije koppies. Ze zijn zo blij me te zien! Ze begroeten me vol enthousiasme. Nee, niet Jael en Joas die liggen nog op bed...maar onze twee nieuwe krullige vriendjes!
Vrolijk klinkt het geblaat en ga ik aan de slag om twee warme flesjes pap te maken. Als ik naar buiten ga komen ze al aangerend en beginnen hun staartjes hard te kwispelen.
Als de flesjes op zijn en ik binnen op mn bank tevreden naar buiten kijk krijg ik een grote glimlach op mijn gezicht. Wie had dat gedacht: op Texel wonen en nu twee lammetjes in de tuin!
Op Texel zijn meer schapen dan mensen. Dit voorjaar verwachten ze 17.000 lammetjes!
Via mijn schoonzusje hoorde we van een schapenboerderij met veel lammetjes. Er zijn er ieder jaar die verstoten worden door hun moeder of van een drieling zijn en niet door de moeder gevoed kunnen worden en de fles nodig hebben.
Onze lammetjes hebben hun moeder verloren en nu 4 keer overdag een flesjes nodig.
Vrijdag voor de Pasen zijn ze gekomen en sindsdien zijn zowel wij als de kinderen veel in de tuin te vinden. Krulletje en Hoefje hebben we ze genoemd. Het is prachtig om ze te zien groeien. Als de kinderen uit school komen rennen ze als eerste de tuin in.
We genieten enorm van ze! Als ze iets groter zijn gaan ze weer terug naar de schapenboerderij maar tot die tijd genieten we van deze leuke logeetjes.
zaterdag 31 maart 2018
Pasen
Stil en geduldig
Liet Hij zich slaan
Als een onschuldig lam
Is Hij naar 't graf gegaan
Maar de dood, hoe machtig ook
Kon Hem niet aan
Jezus, de leeuw van Juda
Hij is opgestaan!
De dood is tenietgedaan
Jezus is opgestaan
Jezus, de leeuw van Juda
Overwon de dood!
Ook ik ben bang geweest
Om dood te gaan
Voordat ik eindelijk wist
Wat Jezus heeft gedaan
Nu ben 'k niet bang meer
Voor dood of pijn
Want ik verlang ernaar
Bij Hem in 't licht te zijn
De dood is tenietgedaan
Jezus is opgestaan
Jezus, de leeuw van Juda
Overwon de dood!
De bazuin zal klinken
En wij zullen gaan
En ons kleed zal blinkend wit zijn
Als we voor Hem staan
Daar is onze woning
Een eeuwig huis
Prijs onze Koning
Hij bracht ons thuis!
Tekst & Muziek: Elly & Rikkert Zuiderveld(Openbaringen 5 : 5 en 1 Korinthiƫrs 15)
Abonneren op:
Posts (Atom)