David werd gevraagd een stukje te schrijven over het werk dat hij doet als voorganger. Voor veel mensen een niet zo bekend beroep.
Onder het kopje `Werk in uitvoering´ schreef hij het volgende stukje.
Wat een leuke reacties kwamen erop en wat een mooie manier om ons voor te mogen stellen!
Werk in Uitvoering
Toen we
vorig jaar als gezin plannen maakten om van Hendrik Ido Ambacht naar Texel te
verhuizen, hadden we niet gedacht dat we in zo’n prachtig historisch vissershuisje
in de Kerkesteeg zouden komen te wonen.
Veel
mensen vragen of het toeval is dat ik als voorganger een huis in de Kerkesteeg op
nummer 1 heb gekocht, vlakbij het schilderachtige witte Zeemanskerkje. Ik moet
dan allereerst uitleggen dat ik geen dominee ben van de Zeemanskerk. En of het
toeval is dat een voorganger in de Kerkesteeg woont weet ik niet, maar
wat ik wel weet is dat we ons erg op ons plekje voelen in Oudeschild. Aangezien
ik voorganger ben van de Baptisten Gemeente in Den Burg, is het erg fijn om na
een dag werken weer thuis te komen in het gezellige dorpje aan de Waddendijk.
Na mijn
middelbare school ben ik theologie gaan studeren in Leuven, de bruisende
studentenstad in België. Tijdens de opleiding theologie wordt je opgeleid om
predikant te worden. Maar na het afronden van mijn studie voelde ik me nog niet
geroepen om dit beroep uit te gaan oefenen. Ik ben toen gaan werken als
hulpverlener in de verslavingszorg. Dit uitdagende
werk heb ik elf jaar volgehouden. Omdat ik in die elf jaar ontzettend veel
geleerd heb en veel ervaring heb opgedaan in het werken met mensen van
verschillende achtergronden en met uiteenlopende problematieken, was ik er
klaar voor om een volgende stap te zetten. Als voorganger werk je immers ook met mensen,
die allemaal hun eigen unieke levensverhaal hebben.
Maar zo’n
stap zet je niet alleen. Ik, David Lodder, ben getrouwd met Rachel en we hebben
we twee kinderen; Jael is negen jaar en Joas is zes jaar oud. We hebben met
elkaar als gezin het besluit moeten nemen om afscheid te nemen van ons leventje
in de rumoerige Randstad om neer te strijken op het rustige Waddeneiland. Een
besluit dat soms best lastig was, maar tegelijkertijd bleef het avontuur lonken
en kunnen we nu zeggen dat we er zeker geen spijt van hebben. We genieten enorm
van ons leven hier in Oudeschild. We hebben ons vanaf het allereerste moment
welkom gevoeld door alle vriendelijke en oprechte mensen in Oudeschild. De
kinderen hebben het naar hun zin op de Bruinvis en we hebben voor het eerst
kennisgemaakt met de feestvreugde van Sint-Maarten en Ouwe Sunder.
Het nieuwe
leven op Texel is een geweldig avontuur voor ons als gezin, maar voor mij persoonlijk
als voorganger ook een inspirerende ontdekkingstocht. De Baptisten Gemeente is
namelijk de eerste kerk waar ik als voorganger werkzaam ben. Langzaam maar
zeker kom ik erachter wat het werk van een voorganger in de praktijk betekent.
Allereerst
ben je als voorganger eindverantwoordelijk
voor het reilen en zeilen in de kerkelijke gemeente. Samen met een groep leiders
bepalen we het beleid en de visie van de gemeente en proberen we dit zo goed
mogelijk handen en voeten te geven in het leven van alledag. Want voorganger
ben je niet alleen op zondag. Veel mensen hebben misschien wel dat beeld van
een dominee. Een dominee is een vrome godsdienstige man, die doordeweeks heel
de dag in zijn studeerkamertje de bijbel zit te lezen en dan op zondag vanaf een
preekgestoelte zijn gemeente streng toespreekt hoe ze zouden moeten leven.
Niets is
minder waar - hoewel de zondag weliswaar een belangrijke dag is, waar we als
gemeente bij elkaar komen en ik vanaf het podium de mensen een inspirerende
boodschap probeer te brengen - , bestaat de kern van mijn werk vooral uit
persoonlijke ontmoetingen met mensen.
Met een duur
woord wordt dat ook wel ‘Pastoraat’
genoemd. Dit komt van het Latijnse woord ‘pastor’
wat ‘herder’ betekent. Dit is natuurlijk
een prachtig beeld dat de meeste Texelaars wel begrijpen.
Als
voorganger ben je eigenlijk herder van een kudde schapen. Je houdt de kudde in
de gaten en zorgt voor je schapen. En wanneer er een schaapje verdwaald is, dan
zoek je het op. Wanneer een schaap gewond of ziek is, dan verzorg je het. En
als herder ben je steeds op zoek naar grazige groene weiden, waar je kudde tot
rust kan komen. Zo mag ik ook zorgdragen voor de mensen die bij de Baptisten
Gemeente zijn aangesloten en zoek ik mensen persoonlijk op om naast hen te
staan in het vaak weerbarstige leven.
De kerk is
geen gesloten gemeenschap, maar heet iedereen welkom, die nieuwsgierig is naar het
geloof. We zijn in januari ook weer gestart met de Alpha-cursus, waar we op een
eenvoudige manier uitleggen wat het christelijk geloof inhoudt en in gesprek
gaan met mensen die op zoek zijn naar de zin van het leven. En ook op
zondagochtend mogen we iedere keer weer gasten verwelkomen in onze diensten. Vaak
zijn dit toeristen, die gewend zijn om aan de overkant op zondag een kerk te
bezoeken, maar ook Texelaars komen regelmatig een kijkje nemen hoe de diensten
er bij ons aan toe gaan. Een veelgehoorde reactie is dat mensen zich welkom
voelen en vooral het vreugdevolle karakter van de diensten bijzonder vinden.
Al met al
kom ik genoeg uitdaging tegen in mijn nieuwe werk op Texel. Maar bovenal ben ik
dankbaar dat we op dit unieke plekje in Nederland mogen wonen in het mooiste
dorp met de naam Oudeschild! Zou het toeval zijn dat we in Oudeschild zijn
komen wonen?
Ik weet
het niet, maar wat ik wel weet is dat toen Jezus zo’n 2000 jaar geleden hier op
aarde rondwandelde, Hij ook in een vissersdorp heeft gewoond. Hij was bevriend
met vissers – Hij was een Fishermen
Friend. Hij ging niet in Jeruzalem wonen bij de vrome Schriftgeleerden,
maar Hij verbleef bij de ‘gewone’ mensen, omdat Hij juist die mensen bijzonder
vond. Ik ben blij dat wij niet in ‘het Jeruzalem van Texel’ een huis hebben
gevonden, maar dat we dichtbij de vissers mogen wonen. Dichtbij onze Oudeschildse
dorpsgenoten beginnen we ons steeds meer thuis te voelen op dit schitterende
eiland!
