Dag Basisschool!

 

Donderdag was het zover: Joas laatste dag op de basisschool. De week ervoor had hij een prachtige afscheidsavond gehad. Hij had een mooie rol in de musical en genoot van het enthousiaste publiek dat gekomen was. Omdat het een kleine dorpsschool is bestaat groep 8 maar uit 12 leerlingen en deed groep 7 ook mee met de musical. Voor Joas was het dus ook iets minder spannend omdat hij vorig jaar ook al een leuke musical deed toen hij zelf in groep 7 zat. Wat leuk om te zien hoe enthousiast ze speelden en mee zongen met de liedjes. Het laatste liedje natuurlijk arm in arm.

De laatste week bestond vooral uit leuke dingen. Maandag met de klas naar het strand.  Wat een kadootje, het strand op maar 5 minuten fietsen van school, waar vind je dat? Daarna een gezellige avond op school en een nachtje kamperen met groep 8 op de camping van de opa en oma van een van Joas vrienden. 

Woensdag stond in het teken van het wereld restaurant. Het hele schoolplein stond vol gezellige kraampjes. Bij elk kraampje hadden de verschillende klassen gerechtjes gemaakt uit de verschillende landen en met een stempelkaart kon je van alles proeven. Donderdag was het dan echt de laatste dag. Door een boog van kinderen verlieten Joas de school voor de laatste keer...

Het was een week vol emoties, terug denkend aan zijn eerste schooldag...

Daar ging hij dan, ons ventje, vier jaar en naar de basisschool. Een grote stap! Het afscheid was de eerste jaren moeilijk, maar als hij er eenmaal was genoot hij! 

Na de kleuterklas weer even wennen aan een nieuwe basisschool op Texel, maar wat deed hij dit goed! Hij voelde zich al snel thuis en hij maakte nieuwe vrienden en werd al snel een echte Skiller!

Daar staat hij nu, acht jaar later laat hij de basisschool achter zich. Wat is hij gegroeid! En niet alleen in de lengte...

Nog steeds het vrolijke koppie met de ondeugende glimlach! Wat zijn we trots op hem! Na de vakantie een nieuwe grote stap naar de middelbare school, maar we hebben alle vertrouwen dat hij het fijn gaat hebben en weer nieuwe dingen mag leren. Ons ventje, dat blijft hij!

Jongleren

Afgelopen weken was er weer de Muskathlon@home. Net als ieder jaar wilde David een originele actie verzinnen om geld op te halen. Dit keer voor een prachtig project van Compassion. Hij besloot de uitdaging aan te gaan om 5 kilometer te jongleren. Hij wilde 5 kilometer hardlopen terwijl hij de jongleerballen in de lucht hield. Toen hij begon met trainen bleek dit nog niet zo makkelijk te zijn, maar al snel kreeg hij het ritme te pakken en afgelopen vrijdag was het zover: hij heeft het gehaald! Het was leuk te zien dat ook de krant aandacht besteedde aan de actie.

Met deze actie haalde een prachtig bedrag op voor een project van Compassion wat hem nauw aan het hart ligt. Afgelopen november mocht hij mee naar Peru en kon met eigen ogen zien hoe mensen daar leven onder extreme omstandigheden. Zij moeten heel wat ballen in de lucht houden om te kunnen overleven. Hierna ontstond het idee geld in te zamelen voor het starten van een bakkerij in een van de bergdorpjes waar David geweest is. Ook in Peru had David zijn jongleerballetjes mee om zo contact te maken met de kinderen daar.

Naast deze Muskathlon@home was er ook weer de Bakker Timmer tocht, waarbij mensen langs alle 5 filialen van deze bakkerij op het eiland konden en ook hier werd een mooi bedrag mee opgehaald. Samen met het geld van Heel Texel Bakt afgelopen voorjaar en nog wat acties die volgen hopen we een eind te komen zodat de bakkerij in Peru geopend kan worden.

David maakte na zijn actie een prachtig filmpje waarin hij naast de beelden ook een Spoken Word opnam om woorden te geven aan hetgeen er in zijn hart leeft. Hieronder het filmpje:

Een 'gewone' dag

 

Inmiddels is het alweer een aantal dagen juni, maar wat een prachtige mei maand hebben we gehad. In tegenstelling tot het overgrote deel van Nederland, genoten we van prachtig weer en zonovergoten dagen. Wekenlang zonder regen en toen er aan het eind van de maand eindelijk iets viel was het 's nachts en ook nog een heel stuk onder het gemiddelde van de maand. Zowel in het voorjaar als de zomer valt er op de Waddeneilanden ruim 25% minder neerslag, maar de afgelopen maand was het verschil met de rest van Nederland enorm. We waren veel buiten en kampeerden weer wat nachtjes in onze eigen tuin.

Hoewel er elke week genoeg op de planning staat en we veel avonturen meemaken zijn het eigenlijk de 'gewone' dagen waar we het meest van genieten. Maar tegelijkertijd zijn die 'gewone' dagen ook zo bijzonder realiseren we ons telkens weer. Alleen al de route vanuit school of naar het werk brengt je door schitterende stukken natuur. Aan het einde van de straat even bij de zee kunnen zitten voelt inmiddels heel gewoon, maar tegelijkertijd enorm bijzonder. Gewoon even naar het strand om een balletje te trappen, te surfen of te zitten bij het strandhuisje wat we dit jaar ook weer van mogen genieten. Op een 'gewone' dag die dan toch weer zo bijzonder voelt. 

Vorige week, gewoon even na het werk, een rondje door de altijd schitterende Slufter. Een gebied dat zo uniek is door de open verbinding met de zee. Gewoon en vertrouwd, maar ook zo onbeschrijfelijk mooi en bijzonder. Bij terugkomst ontmoette we een lief wat ouder echtpaar in onze steeg. Ze vroegen de weg naar de haven voor een kopje koffie en terwijl ik ze wat tips gaf raakte de man niet uitgesproken over alle mooie dingen die hij had gezien. Hun eerste keer op Texel, maar zo zei hij tegen zijn vrouw: dit is het paradijs! Ja, dat begrepen we heel goed en toen realiseerden we ons opnieuw dat ook die hele gewone dagen hier zo bijzonder zijn! Het is genade, dat beseffen we ons maar al te goed en we zijn dankvoor die prachtige 'gewone' dagen die hier op het eiland zo bijzonder zijn.

My lighthouse

Op Jaels laatste dag op haar oude basisschool mocht ze een nummer kiezen om te zingen met de klas. Ze koos voor het nummer 'My lighthouse' van Rend Collective. Een toepasselijk nummer met het oog op haar verhuizing naar een mooi eiland met een vuurtoren. Sinds dat moment is Jaels enthousiasme voor de band Rend Collective gestart. Een band uit Ierland die enorm veel prachtige nummers heeft geschreven. Twee jaar geleden kreeg ze een kaartje voor het concert voor haar verjaardag en ging ze samen met haar moeder. De grote wens was nog eens met z'n vieren te kunnen gaan en afgelopen zaterdag was het zover! Rend Collective gaf een concert in Ahoy Rotterdam. We hadden een prachtig plekje vlak voor het podium.

Het was zo mooi om dit met z'n vieren te mogen beleven, want na Jael waren we allemaal enthousiast geworden over de muziek van Rend Collective. Zeker in de afgelopen paar jaar die voor ons niet de makkelijkste waren, waren het vaak ook deze teksten die ons raakten. Het nummer Gratefulness was het nummer dat voor ons veel betekenis kreeg. Hoe God door verdriet en moeilijke omstandigheden trouw blijft en het om kan draaien tot zoveel moois, zoveel om dankbaar voor te zijn.

Voor Joas was het zijn eerste echte concert, het was prachtig om hem te zien genieten.

Jael kocht twee prachtige tshirt met mooie teksten die ook weer mooie gesprekken kunnen opleveren op school en de plekken waar ze naar toe gaat. Aan het eind toen het concert voorbij was en de hele zaal langszaam leeg liep was er nog een hele grote verrassing voor haar: ze kreeg het drumstokje van de drummer! Helemaal kapot geslagen, mooi zo om te zien hoe passievol hij gespeeld had. De glimlach op haar gezicht zei meer dan genoeg! Komende zomervakantie gaan we naar Ierland op zoek naar mooie vuurtorens en wie weet komen we de band nog tegen ;-)

Oranje boven

Vandaag 7 jaar geleden werden we wakker na ons eerste nachtje in ons nieuwe huis. Vandaag net als 7 jaar geleden hingen we de vlag buiten en vierden we Koningsdag! Het blijft een feest Koningsdag op Texel te mogen vieren. Wel de gezelligheid en veel te doen zonder alle mensenmassa's en drukte. Ieder dorp heeft hier zijn eigen programma en activiteiten, er is zoveel te doen. Zo zijn er overal kleedjesmarkten, aubades, spelletjes, muziek en andere activiteiten. Dit jaar deden we mee aan de vossenjacht met opdrachten in de Cocksdorp met ons fanatieke team met twee wel heel speciale gasten. 

Bij de start kregen we behalve een stempelkaart ook een paperclip mee met de opdracht die te gaan ruilen voor iets anders om zo uiteindelijk met iets bijzonders terug te komen. Onze paperclip werd uiteindelijk een oranje driepersoons tandem! Wat een plezier hadden we daarmee. En natuurlijk wilden onze speciale gasten ook een rondje doen. 

We hadden deze hele dag eigenlijk een bijzondere opdracht. Jael had bedacht om de hele dag alleen maar oranje dingen te eten en te drinken. Samen haalden we de boodschappen in huis. Het ontbijt met oranjevla, mandarijn en oranje tompouce was al een hele leuke start. De eettafel werd een verzameling van oranje producten. Het werd een echt oranje feest vandaag!

De wedloop

Een mooie dag gisteren: David liep de marathon van Rotterdam. Samen met 17.000 andere renners begon hij bij de start aan de voet van de Erasmusbrug. Het was de dag dat het moest gebeuren, maar eigenlijk gebeurde het meeste in al die maanden ervoor. Maandenlang trainen door weer en wind, heel veel kilometers maken, soms als het al donker was of heel vroeg als de zon nog maar net op was. Kleinere rondjes over de Hoge Berg achter ons huis, grote stukken naar de boot of naar de vuurtoren. Al die stukken zonder toeschouwers, soms wel lieve Texelaars met een aanmoediging, maar verder gewoon alleen doorzetten op karakter. David had een prachtige preek hierover: wie ben je als niemand kijkt? Daar word je karakter gevormd.

Vorig jaar met vaderdag kreeg David van Jael een prachtige vlag met de leeuw van Juda en na het lopen van de halve marathon op Texel werd zijn volgende doel: met deze vlag over de finish op de Coolsingel in Rotterdam! Een aantal weken voor de marathon kreeg hij van zijn lieve zwager en schoonzus een prachtig tshirt met een tekst waar hij eerder ook een preek over hield. Ik loop de wedloop die voor me ligt door een wolk van getuigen omgeven. Met mijn ogen alleen op Jezus gericht in de wedloop van het leven. Wat mooi om met dit tshirt langs al die mensen te lopen. Een aantal andere marathon lopers bemoedigde het en reageerde enthousiast op het tshirt.

David had een hele groep enthousiaste fans mee die hem op verschillende plekken aanmoedigden, maar wat had hij gemoeten zonder zijn lieve vriend en coach Frank! Hij fietste mee en had de vlag aan de fiets gemaakt en tassen vol energiedrankjes, water en bananen. Het was een hele uitdaging om op de juiste plekken te komen want behalve Davids eigen supporters waren er zo'n 950.000 toeschouwers. De drukte was goed te merken, maar het was ook goed te doen. Er waren genoeg plekken om langs de kant staan en zelfs voor de finish om hem binnen te zien komen. Via een tracker in zijn startnummer konden we hem via de app precies volgen en zien waar hij liep en hoe laat hij zou binnenkomen. Veel mensen die niet konden komen keken mee op deze app en via de live beelden op televisie en ook daar was Davids binnenkomst te zien!

Bij de finish wachtte er een mooie medaille. Een medaille voor 42 kilometers door Rotterdam, maar eigenlijk ook voor al die honderden kilometers over ons eiland om goed voorbereid aan de start te kunnen staan. Wie ben je als niemand kijkt? Daar worden echte helden geboren! Wat zijn we trots op hem!

Zonder woorden...

Soms zijn er geen woorden nodig,

zijn er weinig woorden

die kunnen beschrijven...

Foto's die eigenlijk al genoeg zeggen,

en zelf die niet helemaal kunnen laten zien,

hoe prachtig en kleurrijk het is!

Welkom om te komen kijken

Texel, wat ben je mooi!