Jongleren

Afgelopen weken was er weer de Muskathlon@home. Net als ieder jaar wilde David een originele actie verzinnen om geld op te halen. Dit keer voor een prachtig project van Compassion. Hij besloot de uitdaging aan te gaan om 5 kilometer te jongleren. Hij wilde 5 kilometer hardlopen terwijl hij de jongleerballen in de lucht hield. Toen hij begon met trainen bleek dit nog niet zo makkelijk te zijn, maar al snel kreeg hij het ritme te pakken en afgelopen vrijdag was het zover: hij heeft het gehaald! Het was leuk te zien dat ook de krant aandacht besteedde aan de actie.

Met deze actie haalde een prachtig bedrag op voor een project van Compassion wat hem nauw aan het hart ligt. Afgelopen november mocht hij mee naar Peru en kon met eigen ogen zien hoe mensen daar leven onder extreme omstandigheden. Zij moeten heel wat ballen in de lucht houden om te kunnen overleven. Hierna ontstond het idee geld in te zamelen voor het starten van een bakkerij in een van de bergdorpjes waar David geweest is. Ook in Peru had David zijn jongleerballetjes mee om zo contact te maken met de kinderen daar.

Naast deze Muskathlon@home was er ook weer de Bakker Timmer tocht, waarbij mensen langs alle 5 filialen van deze bakkerij op het eiland konden en ook hier werd een mooi bedrag mee opgehaald. Samen met het geld van Heel Texel Bakt afgelopen voorjaar en nog wat acties die volgen hopen we een eind te komen zodat de bakkerij in Peru geopend kan worden.

David maakte na zijn actie een prachtig filmpje waarin hij naast de beelden ook een Spoken Word opnam om woorden te geven aan hetgeen er in zijn hart leeft. Hieronder het filmpje:

Een 'gewone' dag

 

Inmiddels is het alweer een aantal dagen juni, maar wat een prachtige mei maand hebben we gehad. In tegenstelling tot het overgrote deel van Nederland, genoten we van prachtig weer en zonovergoten dagen. Wekenlang zonder regen en toen er aan het eind van de maand eindelijk iets viel was het 's nachts en ook nog een heel stuk onder het gemiddelde van de maand. Zowel in het voorjaar als de zomer valt er op de Waddeneilanden ruim 25% minder neerslag, maar de afgelopen maand was het verschil met de rest van Nederland enorm. We waren veel buiten en kampeerden weer wat nachtjes in onze eigen tuin.

Hoewel er elke week genoeg op de planning staat en we veel avonturen meemaken zijn het eigenlijk de 'gewone' dagen waar we het meest van genieten. Maar tegelijkertijd zijn die 'gewone' dagen ook zo bijzonder realiseren we ons telkens weer. Alleen al de route vanuit school of naar het werk brengt je door schitterende stukken natuur. Aan het einde van de straat even bij de zee kunnen zitten voelt inmiddels heel gewoon, maar tegelijkertijd enorm bijzonder. Gewoon even naar het strand om een balletje te trappen, te surfen of te zitten bij het strandhuisje wat we dit jaar ook weer van mogen genieten. Op een 'gewone' dag die dan toch weer zo bijzonder voelt. 

Vorige week, gewoon even na het werk, een rondje door de altijd schitterende Slufter. Een gebied dat zo uniek is door de open verbinding met de zee. Gewoon en vertrouwd, maar ook zo onbeschrijfelijk mooi en bijzonder. Bij terugkomst ontmoette we een lief wat ouder echtpaar in onze steeg. Ze vroegen de weg naar de haven voor een kopje koffie en terwijl ik ze wat tips gaf raakte de man niet uitgesproken over alle mooie dingen die hij had gezien. Hun eerste keer op Texel, maar zo zei hij tegen zijn vrouw: dit is het paradijs! Ja, dat begrepen we heel goed en toen realiseerden we ons opnieuw dat ook die hele gewone dagen hier zo bijzonder zijn! Het is genade, dat beseffen we ons maar al te goed en we zijn dankvoor die prachtige 'gewone' dagen die hier op het eiland zo bijzonder zijn.