's Morgens vroeg, als het morgenlicht onder de gordijnen probeert door te kruipen om ons wakker te maken, geniet ik van de stilte en de rust en het prachtige gezang van zoveel verschillende vogeltjes die het Texelse eiland rijk is.
Maar deze morgen hoor ik ook een ander geluid wat maakt dat ik niet kan blijven liggen en mijn bed uit spring!
Beneden gekomen staan ze al op me te wachten met hun blije koppies. Ze zijn zo blij me te zien! Ze begroeten me vol enthousiasme. Nee, niet Jael en Joas die liggen nog op bed...maar onze twee nieuwe krullige vriendjes!
Vrolijk klinkt het geblaat en ga ik aan de slag om twee warme flesjes pap te maken. Als ik naar buiten ga komen ze al aangerend en beginnen hun staartjes hard te kwispelen.
Als de flesjes op zijn en ik binnen op mn bank tevreden naar buiten kijk krijg ik een grote glimlach op mijn gezicht. Wie had dat gedacht: op Texel wonen en nu twee lammetjes in de tuin!
Op Texel zijn meer schapen dan mensen. Dit voorjaar verwachten ze 17.000 lammetjes!
Via mijn schoonzusje hoorde we van een schapenboerderij met veel lammetjes. Er zijn er ieder jaar die verstoten worden door hun moeder of van een drieling zijn en niet door de moeder gevoed kunnen worden en de fles nodig hebben.
Onze lammetjes hebben hun moeder verloren en nu 4 keer overdag een flesjes nodig.
Vrijdag voor de Pasen zijn ze gekomen en sindsdien zijn zowel wij als de kinderen veel in de tuin te vinden. Krulletje en Hoefje hebben we ze genoemd. Het is prachtig om ze te zien groeien. Als de kinderen uit school komen rennen ze als eerste de tuin in.
We genieten enorm van ze! Als ze iets groter zijn gaan ze weer terug naar de schapenboerderij maar tot die tijd genieten we van deze leuke logeetjes.
